Metody pracy w Tęczowej Krainie

Nauczyciele pracujący w naszym przedszkolu poznając dogłębnie wyobraźnię wychowanków i ich naturalne potrzeby rozwojowe, wprowadzają na zajęciach ruchowych różnorodne systemy, metody i formy zabaw i ćwiczeń:

• Gimnastyka twórcza Rudolfa Labana – zwana też improwizacją ruchową.
• System Emila Jacques’a-Dalcroze’a – zwany popularnie rytmiką.
• System Karola Orffa – wykorzystywany na zajęciach – ma na celu prowadzenie ćwiczeń (zadań), które rozpoczynają się od dzielonego na sylaby słowa czy zdania wypowiadanego w bardzo prostym rytmie. Do tego dołącza się ruch ciała, a następnie ruch ten przenosi się na instrumenty perkusyjne.
• System Marii i Alfreda Kniessów – cechuje go szeroko rozumiana ekspresja ruchowa i duża aktywność ćwiczących.
• System Weroniki Sherborne – zwany, „Metodą ruchu rozwijającego” – stwarza okazję do poznania własnego ciała, usprawnia motorykę, poczucie swojej siły, sprawności i w związku z tym możliwości ruchowej.
• Metoda aktywnego  słuchania  muzyki  wg Batii Strauss – daje dzieciom okazję uczestniczenia w utworze muzycznym, przeniknięcia do jego struktury, a w konsekwencji radosny i rozumny odbiór dzieła.

Zdaniem nauczycieli naszego przedszkola cele i treści naszego wychowania przedszkolnego można osiągnąć przez starannie dobrane zabawy, gry, zadania oraz wykorzystanie metod twórczych , m.in.:

• Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej – wykorzystując elementy tej metody, każda z nauczycielek w czasie zajęć z dziećmi stara się organizować sytuacje umożliwiające dziecku eksperymentowanie i badanie skutków swego działania, zdobywanie własnych doświadczeń w toku rozwiązywania zadań.
• Ireny Majchrzak – w swojej metodzie przechodzi od litery do głoski. Imiona własne dzieci pomagają w obserwowaniu słów i składających się na nie liter. Dzieci same dochodzą do odkrycia alfabetycznego szyfru pisma.
• Metoda Pedagogiki Zabawy – KLANZA – celem tej metody jest dostarczenie dzieciom ciekawych pomysłów, unikanie rywalizacji i konkurencji, uczenie współpracy.
• Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz – kształci zdolność rozumienia i posługiwania się symbolami abstrakcyjnymi ważnymi w procesie nauki czytania i pisania.
• Metoda symultaniczno – sekwencyjna Jagody Cieszyńskiej -wprowadza ona dzieci w świat czytania poprzez zabawy z sylabami otwartymi np. (KA, RE, MI, TY) i zamkniętymi (AT, IM, ET, OB), czytanie całościowe wyrazów i prostych tekstów.
• Zabawy badawcze, doświadczenia, obserwacje przyrodnicze: dają dziecku okazję do odkrywania i zgłębiania fascynującego świata przyrody i techniki.
• Metoda opowieści ruchowej J. Thulina poruszanie  się w sposób twórczy do opowiadania nauczycielki. Metoda ta popularna jest w grupach młodszych (3, 4 – latków)

Reasumując, można stwierdzić, że wszystkie te metody odgrywają ogromną rolę w pracy wychowawczo-dydaktycznej z dziećmi przedszkolnymi:

• służą realizacji celów wychowywania w przedszkolu;
• pozwalają w czynnościach dziecka uwypuklić podstawowe procesy intelektualne;
• dają zadowolenie, wiarę we własne siły;
• budzą optymizm tak bardzo potrzebny dzieciom;
• pomagają w osiąganiu dojrzałości szkolnej.